مهمانی

این روزها می‌بیند خودم را ییشتر دوست دلرم جوری رفتار می کنم که نتواند مرا تحقیر کند. می بیند به خودم اهمیت می دهم . اصلا باهاش بحث نمی کنم. تغییراتم را می بیند ، سکوت کرده انگار دوست ندارد سوالی بکند. بعد از مدتها میاید و کنار من می  خوابذ اما بغلم نمی کند.دوست ندارم یغلم کند.ای کاش این ده بار در سال هم سراغ من نیاید .سالهاست به خودم خیانت کردم .من برای درراغوش گرفتنش پیشقدم شدم. دریغ از توجهی  . کلامی عاشقانه، تحسینی عاشقانه، چقدر به خودم بد کردم. نمی دانم دوستت دارم را بدون نیاز  کی شنیده ام؟ هر گز حس نکردم که خواستنی ام برایش. بلند شدم امدم کتاب بخواند.بیدار شد دید نیستم . دید مشغول خواندنم .حتی غرورش اجازه نمی دهد بیاید کنارم بنشیند و بگوید چرا از من فرار می کنی؟ حتی حاضر نیست کمی  حرف بزند. چه بد کردم. ای کاش سالها پیش می گفتم این وضع طبیعی نیست. اگرچه همیشه گفتم من نیاز به توجه دلرم به کلامت اما گفت اینها زبان بازیست. .دیر شده خیلی دیر شده ، قلبم از اینجا پرواز کرده .

مهمانی...