بهار من میرسه

دیروز رفتم یکی از شهرهای استان، برای عرض تسلیت.. دیدن اقوامی که سالها بود ، ندیده بودم . رفتن سخت بود و نرفتن زشت ..ایکاش در شادی ها همو می دیدیم ... خلاصه چقدر بزرگ شده بودند دختر عمو و پسر عمو .. چقدر دوست داشتنی شده بودند .. از مرگ خواهر عزیزشون رسیدیم به بحث های عرفانی و خودشناسی ... دوست داشتیم صحبت کنیم ... بزرگ شدن همو ندیده بودیم..... فقط می دونستیم اقوامی داریم ... جالب اینجاست اونها یاد من بودند و تعجب کرده بودن من چرا نرفتم و سراغی نگرفتم .. گفتم خبرش نرسید با هیچکس در ارتباط نیستم یکی از دوستان مادرم خبرش رو داد .. آخرین بار گمونم ۶ سال قبل بود مراسم ختم مادربزرگم دیدمشون ولی خوب تو ذهنم نمونده بودند .. دوست داشتیم صحبت کنیم ولی من باید رانندگی می کردم و تاریک شده بود و بارون می بارید باید بر می گشتم ... ایکاش در شادی همو می دیدیم ... اونها نمی دونند من تو چه شرایطی هستم. دوست داشتند رفت و آمد داشته باشیم ولی فعلا نمیشه با این زندان بان دیوانه و حسود ... برگشتم گفت چرا دیر شده ساعت ۸ من خونه بودم . تسلیت مگه چقدر طول می کشه .. گفتم بستگان خودت هم بمیرن همینو می گی .. این ادبیات رو دوست ندارم ولی زبون خوش سرش نمیشه..تو راه تماس گرفت و اعصابمو خرد کرد نزدیک بود تصادف کنم ... چقدر خوار کرده خودش رو ... متاسفم باید زودتر تمام می‌شد...

تموم میشه به یاری پروردگار بهار من هم میرسه ... دارم زیرساخت ها رو آماده می کنم ..

امروز بر عکس دیشب که خون می بارید از چشاش، امروز لز در محبت وارد شد ، بهش گفتم زندگی مشترک ما تمام شده ،، اینجا هستم چون شریکم در اموال تا شرایطم رو بپذیری ....بعد از اون همه توهین و کتک و آزار هیچ چیز درست نمیشه .. برات آرزوی خوشبختی دارم ولی اگه مشکلات ذهنی و رفتاری رو حل کنی با هرکی زندگی کتی خوش خوشانت که تموم بشه ، زندگیتو خراب می کنی ...اونم گفت تو خوبی ... مهم نیست ، تموم میشه ... زمستان من تموم میشه با اقتدار هم تموم میشه .. اونقدر پروردگار منو دوست داره که این ور جدایی مشکلات رو آشکار کرده تا اون ور داستان زندگی برای من و عزیزانم آسان باشه و با حال خوش...

ای روح بزرگ من ، شکر که کنار من هستی عاشقانه پدری می کتی و مراقب منی ... در عالم امکان خواست من محقق شده فقط در زمان مناسب اینجا آنچه تحقق یافته ، پدیدار میشه. من خواستم و چنین شد .